Da li danas možemo i zamisliti kako je nastala fotografija kad je samo nekolicina poznavalaca razumela osnovne principe tehnike, a čak ni oni nisu bili svesni njenog punog potencijala. Fotografija se vremenom razvila, tehničke mogućnosti su napredovale, a danas kao i na samom početku samo je mali broj entuzijasta koji i dalje proučavaju ove stare tehnike.
Mokri kolodijum je proces nastao 1851 godine i podrazumeva prelivanje staklene ploče kolodijumskom emulzijom a potom izlaganje ploče svetlosti dok je još mokra, rezultat je ambrotipija-fotografija na staklu. Sama tehnika zahteva dosta vremena i veštine, posvećenosti u proučavanju, predstavlja antikvitet suprostavljen današnjem hiperaktivnom načinu života. Takav jedan promišljen pristup utiče i na sam svet slike, odabir teme i pristup kreiranju sadržaja.
Serija fotografija mrtvih priroda “Svakodnevica jedne lobanje” prestavlja logičan spoj jedne stare tehnike i neprolaznog žanra koga pratimo još od antičke grčke, preko renesanse i baroka pa sve do danas. Pristup je estetski, Darko Ilić se igra postavkom vešto uklapajući predmete koji na ambrotipijama dobijaju patinu i odjek prošlosti. Dodajući svakoj kompoziciji po jednu različitu lobanju postaje nam jasna i sama simbolika ovih mrtvih priroda koje postaju meditacije o životu i smrti, klasične Vanitas slike. Vanitas se javlja kao tema slikarstva mrtvih priroda a prestavlja opomenu na prolaznost ovozemaljskih zadovoljstava i besmislenost ljudskih postupaka.
Darko pristupa temi formalno, nema odstupanja od njenog klasičnog izgleda dodavanjem savremenih elemenata, tako da one lako mogu da se smeste među fotografije nastale u 19 veku. Zamrznuto vreme postaje simbol bezvremenog, a mrtve prirode izvedene u skoro izumrloj fotografskoj tehnici jasna su metafora o obnovi života nad kojom stalno provejava duh smrti.
Od 1. do 16. decembra u galeriji Bartselona (Belgrade Design District, 1 Sprat, lokal 96 )
