Foto izložba The persona

Fotografski radovi Svetlane Jovanović predstavljaju kontinuirana autorkina istraživanja fotografskog medija kao nosioca i prenosnika ideja, kao i nastavak njenih promišljanja žanra portreta. Ispitujući pre svega potencijale manipulacije digitalne slike u cilju što punijeg izraza njenih zamisli i kreativnih vizija, Svetlanini radovi podrazumevaju i ceo proces pripreme karakterističan po pažljivom izboru modela, scenografije, rekvizita i potonjem režiranju situacije. Fotografije Svetlane Jovanović su rezultat njenih nastojanja da kroz ovaj medij uvede drugačiju vrstu izražajnosti u portretisanju jedne osobe. Dokumentarni aspekt u njenom slučaju ostaje samo kao podatak o fizičkom prisustvu portretisanog, dok sve drugo biva potčinjeno ideji stvaranja specifične atmosfere u kojoj će svi ti protagonisti zaživeti kao deo nekog šireg vizuelnog narativa. Kao važna činjenica u svemu ovome može biti i autorkin profesionalni background psihologa, koja svakako ima udela u njenom zapažanju, pronicanju ličnosti koje bira i fotografiše, karakteristika koje ih odlikuju i koje u tom kontekstu koristi kao sofisticirane komunikacijske elemente finalnih prizora. Zaogrnuti magličastim ambijentima ili podcrtani monohromnim pozadinama, Svetlanini portreti kod posmatrača bude prve asocijacije na snolike sekvence, dodatno naglašene njenim intervencijama na samom setu (rekviziti, kostimi, maske, make up) ili u postprodukciji. U suštini u jednostavnim aranžmanima takvi detalji postaju izvori sugestivnosti autorkinih začudnih vizuelnih predstava, njihovih konotacija kroz koje naslućujemo konture mogućih priča. Zabeleženi u odgovorajućem trenutku/pozi, zagledani u kameru ili zamaskirani, isijavajući osećaj usamljenosti, otuđenosti, zanesenosti ovi karakteri postaju svojevrsne studije relacija materije i duha, artificijalnog i prirodnog, realnog i imaginarnog. Iako se u blagoj stilizaciji i erotičnosti u prvim utiscima posmatranja Svetlaninih radova mogu povući izvesne analogije sa modnom fotografijom, oni to zapravo nisu. Autorkin fotografski rad se može posmatrati kao intencija da se kroz referisanje pa čak i korišćenje nekih konvencija modne fotografije razvije konceptualni pristup samom mediju, ispitujući njegove potencijale u vizuelizaciji jedne ideje ili teme. Bez želje da se direktno, u dokumentarstičkom maniru bavi pitanjima roda, seksualnosti, medijske reprezentacije tela, Svetlana ih u jednom krajnje ličnom doživljaju portretisanih na suptilan način iznosi i komentariše, kreirajući vizuelne sadržaje u kojima se njihove intrigantnosti odvijaju u sferi emotivnih procesa.

Miroslav Karic

Svetlana Jovanovic rodjena je u Beogradu gde je diplomirala Psihologiju na Filozofskom Fakultetu Univerziteta u Beogradu. Studirala je fotografiju na Kraljevskoj Akademiji Umetnosti (KABK) u Hagu, Holandiji i nastavila usavrsavanje na Novoj Akademiji Lepih Umetnosti (NABA) u Milanu, Italiji i Internacionalnom Centru za Fotografiju (ICP) u Njujorku, SAD, gde trenutno zivi i radi. Izlagala je internacionalno.