Saznajte na koji način industrijsko nasleđe pokreće i inspiriše dizajnere i umetnike? Zašto ovaj eko trend u svetu ima mnogo poklonika i ko su autori na našoj sceni koji žele da se prepozna i na originalan način sačuva vredno iz prošlosti? Kako tako nastao nov nameštaj i upotrebni predmeti sa specifičnim industrijskim senzibilitetom mogu autentično «obojiti» svaki životni prostor i zašto njihova popularnost u uređenju enterijera stalno raste
Svet poslednjih godina osvaja trend kreativne obnove industrijskog nasleđa. Veliki gradovi i većina urbanih sredina prigrlili su stare, napuštene fabričke, skladišne i druge zapuštene javne prostore, obnovili ih ili im povratili stari sjaj i oplemenili ih novom namenom i ponudili publici različite i vrlo atraktivne kulturno-umetničke i zabavno-edukativne sadržaje. Takvi novi, inspirativni ambijenti niču često tamo gde ih niko ne očekuje! Zato nije slučajno što je za prvo izdanje beogradskog Industrijskog dizajn vikenda (IDW) odabran vrlo popularan prostor galerije Štab, uklopljene u deo mosta kralja Aleksandra (poznatijeg kao Brankov most). Taj izložbeni prostor u kome nije intervenisano, dakle otvaranjem mu je sačuvan prvobitni izgled, a za njegov enterijer korišćen je već postojeći materijal, adekvatna je scena za predstavljanje ovih izuzetnih i originalnih komada nameštaja (stolova, stolica, ormana, stočića, fotelja, kreveta…), raznih industrijskih lampi i različitih predmeta za enterijer.
Vođeni sve razvijenijom ekološkom svešću, kao i željom da sačuvaju ono što se iz prošlosti prepoznaje kao vredno, učesnici su, kroz svoje zamisli art nameštaja i svetlećih tela, posebnim kreativnim reanimiranjem industijsko nasleđe uključili u savremeni život i našli mu zasluženo mesto u našoj svakodnevici. Shodno sopstvenom umetničkom senzibilitetu svaki od izlagača se opredelio za različit tretman i drugačiji, auteničan pristup. Daleko od puke «obnove» jedni su starim dizajnerskim komadima ponudili novi život, dajući njihovoj formi novo značenje, drugi su za potpuno nove kreacije koristili u potpunosti stare tehnike ili već postojeće, odbačene stare delove i materijale sjedinjujući ih u procesu dizajniranja sa novim.
Izlagači:
CIGLANA – Viktor Kiss, vajar sa dvadesetogodišnjim stažom, tvorac je Ciglane, galerije koja već godinu dana živi u industrijskoj zoni Beograda (u Višnjičkoj banji). Prateći moderne tokove, koncepcija ovog inspirativnog ambijenta je i težnja da se umetnost, kao i kreativno razmišljanje približi najširoj publici i od nje načine konzumenti. Na IDW-u autor će predstaviti art nameštaj uglavnom izrađen od metala, a među atraktivnim komadima biće izložen krevet «od ženskih grudi», kanabe u obliku starinske rolšue, prerađena stara bolnička lampa, stolica od metalnih kaiševa, orman nastao od starog sefa… On će promovisati i predstojeći prvi DEV9T festival (8-14. juna) u Ciglani (Klubu ljubitelja teške industrije). Ova manifestacija zamišljena kao umetnička kolonija, a pod sloganom «stvaraj dalje», će posetiocima omogućiti da, zahvaljujući izuzetnom interaktivnom konceptu, provere i sopstvene kreativne potencijale.
EISENKRAFT – Marko Kremić i Karlo Boras čine grupu koja se više od 15 godina bavi kreiranjem i proizvodnjom nameštaja i drugih predmeta od metala koji osim estetske poseduju i utilitarnu vrednost. Ljubav prema metalu kao materijalu i strast prema oživljavanju starih tehnika obrade gvožđa i čelika spojila je ovaj dvojac u zanimljivu grupu posebnog i neočekivanog umetničkog izraza. Jedan segment njihove delatnosti čini proizvodnja autentičnih komada nameštaja od gvožđa izrađenih tradicionalnom metodama industrijske obrade ovog materijala. Drugi deo stvaralačkog opusa Eisenkrafta jeste stavljanje u funkciju industrijskih mašina i njihovih delova kroz davanje novog života i njihovo smeštanje u potpuno nov i sasvim drugačiji estetski kontekst. Time dobijamo mogućnost da u novom svetlu sagledamo majstorski izvedene forme vrhunske zanatske obrade, kroz koju se prelama i ogleda dijalektika sveukupnog industrijskog progresa karakterističnog za 20. vek.
NEW CYCLE – Kreativni tandem – arhitekta Marina Dokmanović i fotograf i grafički dizajner Predrag Pantelić, udruženim snagama od 2012. godine, vođeni motom «We don’t just recycle: we NewCycle» udahnjuju novi život odbačenim komadima nameštaja, svetlećim telima i različitim upotrebnim predmetima za enterijer. Njihova misija spašavanja vrednog dizajnerskog nasleđa počinje potragom i pronalaženjem retkih stvari. Zatim sledi obnova i potpuni «oporavak» napuštenih komada, koji često do New Cycle-a stižu u vrlo lošem stanju. Specifičnom kreativnom «intervencijom» ovim komadima se vraća stari sjaj i daje novo značenje. Poseban segment njihovog interesovanja je, od samog početka, industrijsko nasleđe, tj. njegovo smeštanje u savremene prostore i uklapanje sa nameštajem i predmetima drugačije stilske orijentacije. Zato su se odlučili da na predstojećem IDW izlože uglavnom reanimirane industrijske komade, kao i da publici približe aktuelne trendove u uređenju enterijera, koji promovišu upravo ovu, izuzetno atraktivnu dizajnersku eklektiku.
