Skup najrazličitijih umetnika na jednom mestu
Priredile: Teodora Kovrlija i Gorjana Jordanovska
Nedavno je u Skoplju održana treća Paratissima, međunarodni skup umetnosti. Plezir magazin je bio medijski sponzor iz Beograda, pa smo poželeli da našim čitaocima prenesemo deo utisaka sa ove veoma uspešne manifestacije. O svojim iskustvima sa Sajma, utiscima o drugim umetnicima, avanturizmu u umetosti i njihovom radu razgovarala sam sa četiri veoma talentovane umetnice.
Elena Gugoska, Ivana Čaloska, Laura Ginatta aka Arual Jay i Carolin Koss su svaka na svoj način učinile ovu manifestaciju još posebnijom, a svojim idejama i kreativnošću se izdvojile, zbog čega sam poželela da ih i vi bolje upoznate.
SR: VAŠI UTISCI SA NEDAVNO ODRŽANOG MEĐUNARODNOG SAJMA SAVREMENE UMETNOSTI PARARATISSIMA SKOPJE, DA LI VAM JE OVO BILO PRVO UČEŠĆE I KAKO STE ZADOVOLJNI ORGANIZACIJOM?
ELENA: Da, prvi put sam učestvovala na Paratissima Skopje i mogu reći da je sve prošlo glatko, kao što sam i očekivala. Tim koji stoji iza Paratissima odlično je obavio svoj posao i omogućio da organizacija bude na nivou od početka do kraja.
MK: Вашиот впечаток од неодамна оддржаниот Меѓународен саем за современа уметност Паратисима Скопје, дали ова ви беше првото учество и како сте задоволни од организацијата?
ELENA: Да, оваа година првпат учествував на Paratissima Skopje и можам слободно да кажам дека се помина глатко како и што беше очекувано. Тимот кој стоеше зад Паратисима одлично си ја заврши својата работа и овозможи организацијата на целиот настан да биде на ниво,од почеток па се до самиот крајот.
SR: PREDSTAVITE SE UKRATKO NAŠIM ČITAOCIMA I ISPRIČAJTE NEŠTO O KONCEPTU VAŠEG NASTUPA? ŠTA JE PUBLIKA OVOG PUTA IMALA PRILIKE DA VIDI?
ELENA: Ukratko – devojka iz Skoplja koja voli da crta, fotografiše i putuje. Na Paratissima Skopje sam učestvovala sa fotografijama jednog projekta koji sam započela ovog proleća pod imenom #projectDrawEurope. Tokom dvadeset dana mog putovanja kroz Evropu odlučila sam da paralelno crtam crteže inspirisane gradovima koje posećujem. Postavku čini 10 ilustracija rađenih rapidografom na papiru za crtanje, a zatim dokumentovane u formi fotografije. Tih 10 fotografija prikazuju crteže na koje su određeni gradovi uticali kao inspiracija. Tokom putovanja bila sam u mogućnosti da posetim Prag, Berlin, Amsterdam, Nicu, Monte Karlo, Barselonu, Ljoret de Mar, Rim i Veneciju i za sve te gradove sam uradila po jednu ilustraciju. U pretraživaču na Instagramu unestite #projectDrawEurope i moći ćete da vidite te fotografije.
MK: На кратко претставете се на нашите читатели и кажете ни за концептот на вашиот настап? Што можеше да види публиката?
ELENA: На кратко… девојка од Скопје која љуби да црта, фотографира и патува. На Паратисима Скопје учествував со фотографии од проектот кој што го започнав оваа пролет под името #projectDrawEurope. Во текот на моето дваесет дневно патување низ Европа се одлучив паралелно да цртам цртежи инспирирани од градовите кои ќе ги посетам. Станува збор за 10 илустрации изработени со рапитограф во тефтер за скицирање, а подоцна истите се документирани во вид на фотографија. Проектот се состои од 10 фотографии на кои се прикажани цртежите, како и конкретните градови од каде што ја црпев инспирацијата. За време на патувањето успеав да ги посетам Прага, Берлин, Амстердам, Париз, Ница, Монте Карло, Барселона, Лорет де Мар, Рим и Венеција и за сите од нив да изработам по една илустрација. Само впишете #projectDrawEurope на инстаграм и можете да ги погледнете фотографиите.
SR: U ČEMU JE BILA VAŠA INSPIRACIJA ZA NAVEDENO UČEŠĆE?
ELENA: Saznala sam za Paratissima Skopje na društvenim mrežama i potražila vreme održavanja godišnjeg sajma. Ono što sam potom otkrila i čitav koncept mnogo mi se dopalo. Ima li išta lepše od velikog broja umetnika okupljenih na jednom mestu u čast njihovih kreacija?
MK: Од каде дојде вашата инспирација за учество на фестивалот?
ELENA: Дознав за Паратисима Скопје на социјалните мрежи и почнав да пребарувам за минато- годишните изданија на саемот и се она што го најдов и видов, како концепт многу ми се допадна. Што има поубаво од куп креативци собрани на едно место “прославуваќи” ги она што го творат?
SR: DA LI STE DO SADA IMALI PRILIKE DA UČESTVUJETE NA NEKOJ SMOTRI ILI SAJMU U ZEMLJI I INOSTRANSTVU I KOLIKO OVAKVE MANIFESTACIJE POMAŽU U AFIRMACIJI UMETNIKA I NJIHOVOM POVEZIVANJU I MEĐUSOBNOJ SARADNJI U BUDUĆNOSTI?
ELENA: Osim što sam prvi put učestvovala na Paratissima Skopje, ovo je bio prvi put da negde izlažem svoje radove. Dakle, ne bih mogla da napravim poređenje sa drugim festivalima i sajmovima, ali naravno da takvi događaji pomažu u promociji umetnika, naročito umetnika koji poput mene pokušavaju da prodru na umetničku scenu. Međunarodni karakter ovakvih festivala i sajmova otvara mogućnost za veliki broj kontakata koji mogu biti osnova za dalju saradnju.
MK: Дали досега сте имале шанса да учествувате на некоја сличен фестивал или саем во вашата земја или во странство и колку ваквите манифестации помагаат за афирмација на уметниците и нивно поврзување и меѓусебна соработка за во иднина?
ELENA: Освен што за прв пат учествував на Паратисима Скопје, ова беше и прв пат воопшто да изложам мои дела. Така што не би можела да направам споредба со останати фестивали и саеми, меѓутоа секако дека вакви манифестации помагаат за афирмација на уметниците, поготово за оние како мене кои што тек започнуваат да се пробиваат на уметничката сцена. Интернационалниот карактер на овие саеми и фестивали создава можност за остварување на голем број контакти кои можат да бидат основа за понатамошна соработка.
SR: KAKAV JE VAŠ UTISAK O DRUGIM UČESNICIMA, KO JE NA VAS OSTAVIO NAJSNAŽNIJI UTISAK I KOGA BISTE OD KOLEGA POHVALILE?
ELENA: Vladala je odlična energija sva tri dana sajma, očigledno da sve ono što je bilo izloženo je bilo napravljeno s ljubavlju. Moju pažnju je posebno privukla impresivna instalacija koju su pripremile dve mlade arhitektice iz Skoplja – Kristina Sekuloska i Irena Milojeska.
MK: Каков впечаток добивте од другите учесници, кој остави најдлабок впечаток и кој би пофалиле од колегите?
ELENA: Владееште одлична енергија сите три дена на саемот, се гледаше дека се она што беше иложено или испрезентирано е сработено со љубов. Вниманието посебно ми го одвлече импресивната инсталацијата ,,Templum Aeternum“ на две млади архитектки од Скопје – Христина Секулоска и Ирена Милојеска.
SR: TEMA OVOG BROJA PLEZIR MAGAZINA JE „AVANTURA„ PA ME ZANIMA KOJA JE BILA DO SADA VAŠA NAJVEĆA AVANTURA U PROFESIONALNOM SMISLU I DA LI JE ZA BAVLJENJE UMETNOŠĆU DANAS POTREBNA IZVESNA DOZA AVANTURIZMA?
ELENA: Za mene, avantura je svako putovanje, a stvaranje projekta #projectDrawEurope je najveća avantura koju sam do sada uradila. Posetila sam mnoštvo lepih gradova za samo 20 dana, nepoznate lokacije, lepi ljudi i mešavina kultura je nešto što se ne zaboravlja. Naravno da je potrebna doza avanture. Svi mi pojedinačno imamo različite percepcije onoga šta je „avantura”, ali činjenica je da se sve svode na shvatanja koja izazivaju određenu emociju u nama i to nas dodatno inspiriše da stvaramo.
MK: Темата на овој број на „Плезир магазин“ е „авантура“, и затоа ме интересира досега која била вашата најголема авантура во професионална смисла и дали денес за да се бавиш со уметност потребна ти е извесна доза на авантуризам?
ELENA: За мене авантура е секое ново патување, а создавањето на #projectDrawEurope е најголемата авантура што сум ја имала до сега. Толку многу убави градови посетени за само 20 дена, непознати локации, преубави луѓе и микс на култури е нешто што не се заборава. Се разбира дека е потребна доза на авантуризам. Сите ние сме индивидуи со различни перцепции за тоа што претставува “авантура” меѓутоа факт е дека сите тие перцепции се сведуваат на тоа дека предизвикуваат одредена емоција кај нас која понатаму не инспирира да креираме.
