Markantni izgled i džentlmenski maniri. Ruski naglasak engleskog jezika i seda kosa. Pogled skučen između trepavica. Šeretski osmeh. Klavir i recitovanje. Umetnik. Stvaralac. Aleksandar Petrovski, lik po kome ga mnogi pamte, toliko da se često potiskuje činjenica da je njegovo pravo zanimanje ples. Pogodili ste gotovo sigurno o kome je reč. O jednom od najboljih baletana savremenog doba čije ime je Mihail Barišnjikov
U glavnom gradu Letonije, samo nekoliko godina posle završetka Drugog svetskog rata, rođen je Mihail Barišnjikov. Otac mu je po profesiji bio sovjetski pukovnik. Čovek koji bio sve samo ne brižan i roditeljski nastrojen. Red i disciplina koji odlikuju njegovu profesiju odraziće se na ponašanje prema sinu. Ovo će doći do izražaja u Mišinim potonjim nastupima. (Miša je nadimak koji je sebi nadenuo) Majku rano gubi, sa samo šesnaest godina. Baš u tom periodu upisuje studije baleta, gde pokazuje izuzetnost u izražavanju muzike i emocija putem laganih pokreta. Kroz pokrete kojima treperi na sceni i leti po zamišljenom nebu pozorišta. Veličanstveno i graciozno, poput labuda u potrazi za slobodom. Učiće od najboljih. Njegov tadašnji mentor Aleksandar Puškin bio je cenjen koreograf u Koreografskom institutu Vaganova.
Sovjetska era
Prve korake Barišnjikov pravi u pozorištu Marinski u Sankt Peterburgu, prvenstveno osmišljenom za izvođenje opera i baleta. Pozorište posle Oktobarske revolucije postaje poznato kao teatar Kirov i tako će ostati sve do raspada Sovjetskog Saveza.
Zanimljivo je da se balet nije izvodio na sceni sve do kraja devetnaestog veka, a zahvaljujući ovoj formi umetnosti, pozorište će steći svetsku slavu. Miša osvaja zlatnu medalju na plesnom takmičenju u Bugarskoj, a godinu dana kasnije još jednu zlatnu nagradu na takmičenju, ovog puta u glavnom gradu, tada velikog Sovjetskog Saveza.
U pohod na Novi svet
Politička klima koja je vladala Sovjetskim Savezom, kao i strah i teror koji se preslikavaju na umetnost navode mladog Barišnjikova da napusti državu i krene ka Zapadu. U potrazi za slobodom nastaniće se u Kanadi, gde će se trudom i upornošću izdvojiti iz mase umetnika. Samo nekoliko godina kasnije svoje putešestvije nastaviće na američkom tlu, gde je veliki broj sovjetskih umetnika pokušalo da se ostvari ili bar živi bez okova. Amerika, bastion slobode i liberalnih ideja, otvara vrata Mihailu, a on to jako dobro koristi i počinje novu etapu života. Priključuje se Američkom baletskom pozorištu, da bi ga vrlo brzo napustio i priključio se Njujorškom baletskom centru. Dobija priliku da radi sa najznačajnijim imenima iz sveta plesa poput Džordža Balanšina i Džeromija Robinsa, vodećim koreografima prošlog veka. Raditi sa njima bila je čast i privilegija kojom nije svako mogao da se podiči. Sedamdesetih godina prošlog veka dominiraće na sceni najpoznatijeg noćnog kluba Studio 54, čuvenom po najboljoj atmosferi. Mestom na koje su izlazile bitne figure tadašnje pop scene.
Be interesting and interested
Umetnost, više od posla, postaje opsesija koja ispunjava svaku njegovu životnu poru, a muzika i ples put kojim izražava svoje emocije i misli. Pored baleta oprobaće se i sedmoj umetnosti, a beleži uspeh i na televiziji. Osvaja dve Emi nagrade za televizijske plesne nastupe. Energičan po prirodi, nikada nije mirovao. Vraća se Američkom baletskom pozorištu, ali ovog puta u ulozi umetničkog direktora. Jedna od njegovih boljih uloga je ona u predstavi Metamorfoze, po pripoveci Franca Kafke Metamorfoza. U njoj je pokazao koliko raskošan glumački dar poseduje. Devedesete godine posvećuje novom projektu avangardnih karakteristika, White Oak Dance Project, koji prati savremene tokove u plesu. Otvoreno, slobodno i jednostavno, natopljeno elementima svakodnevnice. Novo odlikovanje dobija krajem 2000. godine za životni rad i veliku posvećenost kulturi. Dve godine kasnije, napušta White Oak Project kako bi se posvetio novom poglavlju u karijeri. Naredni veliki projekat, projekat koji je aktuelan i danas je Baryshnikov Arts Center, koji je vrata otvorio 2004. godine. Baršnjikov umetnički centar u gradu koji nikada ne spava – Njujorku. Ova kuća umetnosti okuplja umetnike iz različitih branši sa svih strana sveta. Uprkos velikom angažovanju na ovom projektu nije prestao da nastupa. Zanimljivo je i to kako ga mnogo više ljudi pamti po gostujućoj ulozi koju je ostvario u seriji ,,Seks i grad” igrajući ruskog umetnika sa kojim jedna od glavnih junakinja, Keri Bredšo, napušta svoj voljeni Njujork i seli za Pariz. Iako je nastupao u samo nekoliko epizoda poslednje sezone, njegova pojava je ostavila veliki trag u popularnoj kulturi.
Ples pre svega
U dugogodišnjoj vezi je sa bivšom balerinom Lisom Rinehar sa kojom ima troje dece. Iz prethodne veze, sa glumicom Džesikom Lang, ima ćerku Aleksandru. Iako je imao problema sa kolenima ne odustaje od scene i nastupa.
Ostaje radoznao i neoprezan poput deteta. Nepresušne energije za nove pohode. Pre nekoliko godina dobija status francuskog Oficira legije časti. Svetski poznat i priznat baletan i glumac nastupaće ove godine i kod nas (23. 24 i 25. aprila), u okviru Beogradskog festivala igre, u srpskoj prestonici. Ovo nije njegovo prvo nastupanje u Srbiji. Svoj prvi debi na Balkanu beleži 2009. godine u Novom Sadu, u svojoj 61. godini.
Tvrdo izgovaranje zvučnog slova R jasno se uočava u njegovom govoru. Grofovski hod i jaka ličnost prenose se i kroz njegove uloge. Radoholičar i perfekcionista, iskrenog osmeha i živahnih očiju. Večiti zaljubljenik u umetnost. Nastavlja da pleše uprkos godinama, jer ples nisu samo pokreti već suština njegovog života.
