Galerija savremene umetnosti Kulturnog centra Pančeva (Vojvode Živojina Mišića 1) najavljuje ižložbu slika “SVE JEDNO JE” Vladimira Vinkića i Biserke Petrović. Izložba će biti otvorena od 18. do 24. aprila.
Izložbom “Sve jedno je” predstavljaju se dvoje umetnika, Biserka Petrović i Vladimir Vinkić, koji su godinama gradili karijere u Srbiji i u inostranstvu, prvenstveno u Italiji gde su oboje završili specijalizaciju na Accademia di belle arti di Firenze. Iskustvo boravka u Italiji Vladimir je preneo u dela koja evociraju meke italijanske kulture i umetnosti, poput Firence, Venecije i Sijene. Spajajući teme pejsaža i portreta i kombinujući tehnike digitalne fotografije i ulja na platnu njegova dela čine prostor, vreme i ličnost relativnim. Kao što su relativizacija iskustva, (umetnika i publike), tačke posmatranja umetničkog dela i odnos detalja, često apstraktnog, prema celini ono što dela Biserke Petrović prenosi u sferu geštalt psihologije i kvantne fizike. Iako prividno bez previše dodirnih tačaka dela Biserke Petrović i Vladimira Vinkića kombinuju se u umu gledaoca stvarajući prosvetljenje, spajajući unutrašnje i spoljašnje svetove, organsko i neorgansko, vidljivo i nevidljivo. I sve jedno postaje.
Biserka Petrović je diplomirala grafiku na Fakultetu likovnih umetnosti u klasi profesora Žarka Smiljanića, a specijalističke studije završila u Firenci (Italija), na Accademia di Belle Arti, u klasi profesora Domenico Viggiano. Za vreme studija stipendirana od strane Fonda Republike Srbije za mlade talente, Kraljevine Norveške i italijanske Vlade. Dobitnik je nagrade za grafiku Fakulteta likovnih umetnosti i finalista nekoliko međunarodnih nagrada (Italija, SAD). Učestvovala na više umetničkih kolonija (Srbija, Bugarska), iz oblasti umetničke grafike i slikarstva, na tridesetak kolektivnih izložbi i šest samostalnih kod nas i u svetu. Član je u ULUS-a od 2016. Od 2005. do 2015. živela i radila u Firenci a od 2016. u Beogradu. Više detalja saznajte na sajtu umetnice.
Vladimir Vinkić je rođen u Pančevu 1978. godine. Diplomirao je slikarstvo na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu u klasi Čedomira Vasića, i specijalističke studije na Accademia di Belle Arti, Firenca u klasi Andrea Granchi. Član je ULUS-a od 2009. godine. Dobitnik nagrade 40. Palete mladih Kulturnog Centra Vrbas. Učestvovao na brojnim umetničkim kolonijama, samostalnim i grupnim izložbama kod nas i u Evropi. Živi i stvara u Pančevu. Za više detalja posetite sajt umetnika.
SVE JEDNO JE
Iako iza sebe imamo više od jednog veka nefigurativne tj. apstraktne umetnosti i dominacije boje, a ne forme u slikarstvu, gesta i ideje, a ne tehnike, često je umetničko delo bliže, a samim tim i draže publici ukoliko se na istom odmah uoči ono što je predstavljeno, ako se bez nedoumica može tumačiti prikazani sadržaj. Motiv portreta ili figure je, kao osnova likovnog dela, jedan od onih koji i kada umetnik teži apstrakciji, ne ostavlja previše nedoumica u tumačenju. Dvoje umetnika koji nam se predstavljaju ovom zajedničkom izložbom uspeli su da, obrađujući upravo ovaj motiv spoje “nespojivo”, apstrakciju i figurativnost, ideju i izuzetno poznavanje slikarskih tehnika. Biserka i Vladimir, đaci beogradske Likovne akademije i kolege sa firentinske Accademia di belle arti, izlažu ovom prilikom dela koja se bave temetikom identiteta, ličnog i kolektivnog, pristupajući portretu na različit način. Dva različita izraza, dve tačke gledišta imaju kao krajnji cilj činjenicu da se tumačenje predstavljenog ne može potpuno odvojiti od iskustva.
Tako će neko u fluidnim oblicima Vladimirovih portreta videti mesta koja je posetio ili koja bi voleo da poseti, gradove koje, poput rodnog mu Pančeva ili Firence iz studentskih dana, sugerišu i sami nazivi dela. Fragmenti palata, trgova, crkvi, gradskih zdanja, dovedeni do tačke neprepoznatljivosti, tek naznačeni detaljima fasade, probijaju se do nas kroz jednu potpuno neočekivanu temu. Portreti. Bezvremeni, bezlični, renesansno-manirističko-postmoderni, spajaju plastičnost i fluidnost, preplićući lično i opšte u jednoj prividnoj nestabilnosti forme i strukture. Kombinacija savremene digitalne tehnologije i klasičnih slikarskih tehnika daje Vladimirovim delima spoj modernog i klasičnog, čini da ono što je naizgled nespojivo doprinese stvaranju jedne nadrealne slike koja prostor, vreme i ličnost čini relativnim.
Biserka, sa druge strane, i sa druge polazne tačke, sakriva od publike celinu svojih dela. Ali samo na prvi pogled. Da bismo došli do te celine i učinili delo potpunim, tj. smislenim našem iskustvu potrebna je upravo naša intervencija što njen slikarski ekperiment u slučaju pojedinih dela dovodi do performansa u kojem će, po prvi put na ovoj izložbi, učestvovati i sama publika. Zaintrigirani detaljem, najčešće apstraktnim, pozvani smo da otkrijemo šta se krije iza. I neminovno je da se zapitamo šta ostane kad rascepkamo naš svet, našu stvarnost, na što sitnije detalje. Nameće se i pitanje da li smo u stanju da odvojimo dva sveta, apstraktni, sačinjen od vibracija i delića čestica, od ovog u kome smo primorani da sagledavamo celinu. Ono što je iza i iznad svake realnosti i iskustva, ono što gledajući kroz delove moramo učiniti celinom, geštalt, kvantna fizika, sve se to spaja na delima Biserke Petrović. Delići njene stvarnosti pred našim očima i zahvaljujući našoj intervenciji i tački posmatranja postaju celina.
Mnogo toga zajedničkog imaju dela Biserke Petrović i Vladimira Vinkića, iako se to možda ne može uočiti na prvi pogled. Kroz fragmentaciju stvarnosti, spajanje ličnog i kolektivnog, iskustva i impresije, njihova dela se kombinuju u umu gledaoca stvarajući prosvetljenje, spajajući unutrašnje i spoljašnje svetove, organsko i neorgansko, vidljivo i nevidljivo. I sve jedno biva.
Danica Krstić
