Izdavačka kuća Imprimatur nedavno je objavila Rihtanje rebra, roman u stihu autorke Tatjane Bijelić – potresnu i slojevitu priču o odrastanju, ženskom telu i otporu u vremenu nesklonom slobodi.
Roman u stihu „Rihtanje rebraˮ jezgrovit je prikaz sazrevanja i ženskih pobuda u istorijskom trenutku koji im nije naklonjen. Slikovita ali dinamična narativna nit prati mladu Elu, koja je prinuđena da zajedno sa roditeljima, u kovitlacu još uvek nepojmljivog rata, pronađe sklonište u ruralnoj sredini, gde su dinamike moći drugačije od onih na koje je navikla. „Rihtanje rebraˮ istražuje jednu nasušnu mladalačku potrebu za eskapizmom, u društvu zaluđenom stegama, podelama i ograničenjima. Bezmalo otvorena kritika mačizma, u najužem smislu, ovo je roman o ženskom telu i osvajanju slobode koja je moguća još jedino u unutrašnjem svetu junakinje.
Nema idiličnog početka ni srećnog kraja: u ovom strasnom romanu očita je samo napeta, dobro skrivena, pretnja po život, spokoj i uspomene. Brzo prođu dani kad glavna junakinja Ela fantazira na suncu; možda će je u izbeglištvu, surovosti i neizvesnosti od smrti i ludila spasiti jedino mesec koji joj muti mozak i muzika koja vlada njenim telom. Poema Tatjane Bijelić je generacijska epopeja o ženama, koje od majki nasleđuju samo brigu, strah i obavezu poslušnosti mužu. Kada se u njihove živote umeša rat, „rihtanje rebraˮ počinje da seva i probada kao fantomski bol. Potresna i sugestivna povest podseća da je svaki život jedan mali rat, a da svaki rat u sebi nosi dramu života koji želi da se odupre nestanku – navodi o knjizi Vladislava Gordić Petković.
O knjizi je pohvalno pisala i Lana Bastašić ističući kako – Tatjana Bijelić britkim i jedinstvenim poetskim izrazom postiže ono čemu svaka dobra književnost treba da teži: objelodanjuje ono neobično dok istovremeno oneobičava ono svakidašnje u ljudskom iskustvu. Jezik ove knjige je opipljiv, tjelesan, on dolazi do nas kroz svih pet čula, bez suvišne sentimentalnosti ili lirskih opštih mjesta koja često ograničavaju domaću poetiku. Bijelić još jednom dokazuje da je jedna od najoriginalnijih i najdragocjenijih pjesnikinja u regionu, a knjigom „Rihtanje rebraˮ otišla je korak dalje i pokazala da i te kako umije ispričati nezaboravnu priču.
Tatjana Bijelić je redovna profesorica angloameričke književnosti na Filološkom fakultetu Univerziteta u Banjoj Luci, književnica, prevoditeljica i urednica naučnog časopisa Filolog. Objavila je brojne naučne i stručne radove, nekoliko monografija, tri zbirke poezije – Karta više za pikarski trans (2015), Dva puta iz Oksforda (2009), Rub bez ruba (2006), kao i roman Dlake na jeziku (2024). Dobitnica je nagrade „Risto Ratković” za najbolju knjigu poezije na prostoru Crne Gore, Hrvatske, Srbije i Bosne i Hercegovine (2016) i nagrade „Fra Grgo Martić” za najbolju knjigu poezije u BiH (2015). Godine 2012. bila je pobednica BiH izbora za Evropski pjesnički turnir, a nagradu „Ljupko Račić” za pesnički prvenac osvojila je 2006. godine. Zastupljena je u antologijama i zbornicima, prevođena na nemački, engleski, slovenački, makedonski, mađarski i danski jezik.
